بسم الله الرحمن الرحیم
در یکی از روزهایی که خدمت استاد عزیزتر از جانم، فقیه عارف، موحّدِ عظیمالقدر، صاحبِ روح لطیف، مرحوم آیت الله آقا سیدعبدالله جعفری تهرانی قدس سرّه رسیده بودم، خدمتشان عرض کردم که در یادنامه و شرح حال یکی از علمای مهذّب و بزرگوارِ ساکنِ در تهران که خود از شاگردان مرحوم علامهی طباطبایی قدس سرّه بوده است، از آقایی مطلبی در رابطه با خواجه حافظ قدس سرّه نقل شده که: