بسم الله الرحمن الرحیم
نه حرف من ، نه حرف تو ، حرف خدا
ذات اقدس حضرت احدیّت جلّ‌جلاله توفیقم داد که به تسوید این اوراق بپردازم و کلماتی را در این باب در اختیار پدران و مادران و مربیان بزرگوار قرار دهم، بدان امید که درسی باشد برای این فقیر محض و مذکّـِری باشد برای همه کسانی که عهده‌دار امر تربیت می‌باشند و مثمر ثمر باشد برای همه فرزندان عزیزی که نهال شخصیتی آنها نیازمند آبیاری از چشمه حیات معنوی می‌باشد.
.
اصلاح بینش
همه ما نیازمند به این هستیم که بینش خود را در رابطه با تربیت فرزند، اصلاح نماییم و اصلاح چنین بینشی بستگی تام و تمامی به اصلاح نگرشمان به انسان و حقیقت او دارد؛
انسان‌شناسی غربی، فرزندی مادی تحویل می‌دهد و انسان‌شناسی الهی، فرزندی موحد که از سعادت حقیقی دار دنیاو دار عقبی برخوردار است تحویل می‌دهد.
تربیتی که مبتنی بر انسان‌شناسی الهی باشد، فرزندی مؤمن و صالح، ساخته شده و سازنده، آزاده و مستقل و اثرگذار، و در یک کلمه عبد و بندهٔ حقیقی پرورش می‌دهد.
.
پدر و مادر روحانی
پدر و مادر باید بدانند که بنده، خلق شده‌اند و باید بندگی کنند و در تربیت فرزندشان جلوه‌های عبودیت را آشکار سازند و هر توصیه‌ای را که نتیجه‌اش خروج از ذی‌عبودیت است مردود بشمارند، چرا که تربیت یعنی عهده‌دار شدن سازندگی و گام برداشتن برای حیات باقی؛ و حیات باقی در گرو عبودیت و التزام عملی به آداب آن می‌باشد و بر همین ملاک است که وقتی از اسکندر ذوالقرنین سؤال شد که:
«پدرت را بیشتر دوست داری یا معلّمت را؟ در پاسخ چنین گفت که معلّم را، زیرا او سبب حیات باقی من است و پدرم سبب حیات فانی‌ام می‌باشد».
.
ای عزیز!
پس ای عزیز! بکوش تا علاوه بر اینکه پدر و مادر جسمانی هستی، پدر و مادر روحانی نیز باشی. که از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل شده که فرمود:
پدرانت سه تا می‌باشند، آنکه تو را به دنیا آورده و آنکه تو را تعلیم داده و آنکه دخترش را به تو تزویج نموده و بهترینشان آن پدری است که تو را تعلیم نموده است؛
«اِنَّ آبائَکَ ثلاثَةٌ مَنْ وَلَّدَکَ ومَنْ عَلَّمکَ ومَنْ زَوَّجَکَ وَخَیْرُ الآباءِ مَنْ عَلَّمَکَ».
.
رفع و دفع موانع سیر عبودی
طالب قرب الهی و سالک الی الله همواره باید مراقب باشد تا نسبت به فرزندش که بنده‌ای از بندگان حضرت حق جلّ‌جلاله است و به او سبحانه تعلق دارد، حقی را فروگذار نکند و گرفتار حق‌الناس که سد راه سیر عبودی و کسب کمالات روحی و معنوی می‌باشد نگردد و موانع سلوک الی الله را دفع و رفع نماید.
.
والدین باید به این حقیقت توجه داشته باشند که هم خودشان و هم فرزندشان ابدی هستند و ابد در پیش دارند، درنتیجه باید به گونه‌ای انجام وظیفه کنند و فرزندان خود را پرورش داده و تربیت نمایند که نه ابد خودشان را تخریب کنند و نه فرزندشان را از سعادت حقیقی دنیوی که سعادت ابدیِ اخروی را در پی دارد محروم نمایند و نیز باید بدانند که چنین تربیت و پرورشی، بدون معرفت از اصول و ظرائف آن، امری ناممکن خواهد بود که از علی (علیه السلام) نقل شده که به کمیل ابن زیاد فرمود:
هیچ حرکت و فعالیتی نیست مگر اینکه تو در آن محتاج و نیازمند به شناخت و معرفت می‌باشی؛
.
چه بسیار موانعی که در سیر الی الله برایت پیش می‌آید که ریشه‌اش را باید در عدم معرفت و نادرستی سلوک با فرزند خویش جستجو نمایی، چرا که او در جایگاه فرزندی و شما در جایگاه پدری یا مادری نشسته‌ای، او ضعیف است و شما قوی، او کوچک است و شما بزرگ، و از طرفی معاشرت و همنشینی‌ات با او بیش از همنشینی و معاشرت با دیگران است و هر قدر معاشرت و همنشینی بیشتر باشد، درصد تزاحم‌ها و خطاها بیشتر می‌شود، درنتیجه مراقبت شدیدتر و بیشتری را می‌طلبد و اندک غفلتی ممکن است خسران و حرمان معنوی را به دنبالداشته باشد.
پس در سلوک با فرزندت «نه حرف من ، نه حرف تو ، حرف خدا» را پیش بگیر و فقط از او سبحانه دم زن و خود را از هرگونه انیّت و منیّت و از خود دم زدنی جدا ساز و تسلیم محض خالق هستی باش.
جهت تهیه و سفارش خرید کتاب " سلوک با فرزند " بر روی نشانه زیر ضربه بزنید.
