بسم الله الرحمن الرحیم
کلمات فقیه عارف آیت الله محمدتقی بهجت
در یکی از روزها دوست بسیار عزیزی که از شاگردان دو استاد بزرگوارم، عارف کامل، حضرت آیة الله شیخ علی آقا پهلوانی و عارف واصل، حضرت آیة الله سید عبدالله جعفری تهرانی اَعْلَی الله طریقَتُها می‌باشد، فرمودند:
«به شما توصیه و پیشنهادی دادم و برای آنکه آن را با شما مطرح نمایم، استخاره نمودم که این آیهٔ مبارکه آمد:
﴿وَ هُدُوا إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِیدِ﴾ .
سپس فرمودند: توصیه و پیشنهادم این است که همان کاری را که نسبت به کلمات مرحوم آیة الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و بانوی عارفه، مرحومه حاجیه خانم امین اصفهانی و مرحوم آیة الله پهلوانی قدس الله اَسرارهم انجام داده‌اید، نسبت به کلمات فقیه عارف، مرحوم آیة الله العظمی بهجت نیز انجام بدهید، منتها مناسب است با هم بر سر مزار ایشان حاضر شده و با تفأل به دیوان حافظ، نظر ایشان و جناب خواجه حافظ را جویا شویم و برای نام این کتاب، از روح این دو موحد عارف استمداد طلبیم.
نزدیک به نیمه‌ی شب بود که به اتفاق ایشان بر سر مزار آیت الله بهجت حاضر شدم و به دیوان حافظ تفأل زدم که این غزل آمد:
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
غریو و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
مرا به کشتی باده در افکن ای ساقی
که گفته‌اند نکویی کن و در آب انداز
در همین لحظه بود که تصمیم گرفتم کلمات این عارف بلندمرتبه را جمع‌آوری کنم و در قالب کتابی با نام «شط شراب» منتشر سازم.
.
مطالعه این کلمات:
مطالعه مستمر این کلمات به منزله‌ی آن است که در سر کلاس درس آن موحد عارف نشسته‌ای و خود را برای مسابقه و مسارعه‌ی معنوی در میدان وسیع عالم دنیا آماده می‌سازی.
.
آثار انس با کلمات آیة الله بهجتﹲ انس با این کلمات، به بنده نشان می‌دهد که آب چیست و آب‌نما کدام است؟! حقیقت چیست و حقیقت‌نما چه می‌باشد؟!
و به سالک می‌آموزد که کجاها باید ترمز کنی و متوقف شوی و کجاها باید سرعت بگیری و شتاب نمایی و کجاها پیچ‌های خطرناک جاده‌ی زندگی است که باید احتیاط کنی و چگونه گام در وادی تهذیب بنهی.
.
مطالعه این کلمات به بنده می‌آموزد که پا روی آرزوها و تمنیات موهوم و خیالی گذاشتن سخت است و گران و دشوار، اما هر چه باشد می‌ارزد.
.
مطالعه این کلمات، بنده را از بی‌شکلی رها می‌کند و دائره‌ی تلاش سالک را بر محور قرآن و عترت قرار می‌دهد و به او متذکر می‌شود که نوک پرگار زندگی‌ات را باید بر کدام نقطه بنهی تا دایره‌ای روشن و شکلی پر محتوا به وسعت همه‌ی خوبی‌ها و فراتر از محدوده‌ی دنیا و گستره‌ی آخرت را رسم نمایی. عمل به این کلمات، چشم دل آدمی را باز می‌کند و ملکوت و باطن دنیا و عالم هستی را به انسان نشان می‌دهد.
.
مطالعه این کلمات، بنده را به این حقیقت می‌رساند که تمام روزها و شب‌ها و هفته‌ها و ماه‌ها و سال‌های تو سرشار از لحظه‌های انتخاب و دو راهی‌های گزینش است که خمیر هستی خویش را با دو دست انتخاب خود می‌سازی و باید بِه‌گزین باشی نه بدگزین.
.
مطالعه این کلمات این نتیجه را روزی بنده می‌کند که خود را در پای آتش سوء انتخاب نسوزان و خاکستر نکن و چشم خود را باز کن و سرمه‌ی بیداری را بر دیدگان غفلت‌زده‌ات بکش و ببین که عمرت چگونه می‌گذرد.
.
مطالعه این کلمات به آدمی می‌آموزد که زندگی یک نمایش و شبیه‌سازی نیست، بلکه یک واقعیت و عینیت حیات است و مجموعه‌ای است از جلوه‌های انتخاب که اگر این انتخاب، سنجیده باشد تو را به سعادت ابدی می‌رساند و اگر نسنجیده باشد، تو را به شقاوت همیشگی گرفتار می‌سازد.
.
مطالعه این کلمات به انسان می‌آموزد که «مَن» موهوم و «اِنّیّت» خیالی را باید به پای «او» ذبح کنی و سراپا «او» شوی.
.
مطالعه این کلمات چشم دل و گوش جانت را باز کرده و برای پیمودن طریق خوب زیستن، عصای اراده و ارادت، و فانوس بینش و بصیرت به دستت می‌دهد و می‌گوید:
از انتخاب «خود» دست بردار و «خدا» را انتخاب کن.
.
حاصل مطالعه این کلمات این است که تو تشنه و در پی نوشیدن آب معرفتی؛ مهم آن است ک پیاله دستِ بزم حضور باشی و باید بجویی و بپویی و بکاوی و بپیوندی تا به سرچشمه‌ی زلال معرفت برسی و جام وجودی‌ات را از آن لبریز سازی.
.
مطالعه این کلمات به تو می‌آموزد که خودت را ارزان نفروش و چوب حراج به آن مزن و از قافله‌ی انسانی جا نمان.
.
حضرت آیت الله محمد تقی بهجت:
عمری قریب به قرن را با طهارت و صداقت پشت سر گذاشت و جزء «جوامع الکلم» عصر ما بود و کسی جزء کلمهٔ جامع هست که نه تنها بین معقول و منقول جمع کند، بلکه جامع بین معقول و منقول و مشهود باشد.
.
این بزرگوار «آیت الله العظمی» است از منظر ملکوت و راز اتصاف وی به این وصف عظیم، همان هجرت از علم به معلوم است. هم مشاهده می‌کرد که خدا در این سفر یک قرنی با اوست و هم مشاهده می‌کرد که خود در حضور ذات اقدس الهی است. این مشاهده‌ی حضور و خود را مسافر دانستن و خدا را با خود دانستن، ذکر الهی است.
.
حضرت آیت‌الله بهجت نام خدا و یاد خدا را در دل و دائماً نام خدا را بر لب داشت. چون یاد خدا در دل و نام خدا بر لب بود، خدای سبحان به یاد چنین بزرگواری هم بود.
اگر خدا به یاد بنده باشد، به او عطایا و جوایزی اهدا می‌کند و بهترین جایزه‌ای که خدا به بنده‌اش عطا می‌کند، ذکر آغاز و انجام جهان، یعنی ﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ﴾ است.
.
حضرت آیت‌الله بهجت چون ذکر خدا در دل و ذِکر خدا بر لب داشت و یاد خدا باعث یاد معاد و یاد منزل و مأوای ابدی است، چنین انسانی قیام و قعودش برای رضای خدا بود و چون قیام و قعودش برای رضای خدا بود، تذکره بود و چون تذکره بود، محضر، نماز جماعت، تدریس، تألیف، گفتار و تواضعش آموزنده بود.
.
حضرت آیت‌الله بهجت از جمله کسانی بود که وقتی می‌گفت: ﴿وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَاماً﴾ تنها آرزوی صرف نبود، بلکه واقعاً امام متقیان بود و متقیان هم به امامت او اقتدا می‌کردند.
.
نماز جماعت حضرت آیت‌الله بهجت در حقیقت اقامه‌ی ستون دین بود و کسانی که با نماز جماعت او مأنوس بودند از برکات آن جماعت آثار فراوانی نصیبشان شده بود، چون آیت‌الله بهجت عمود دین را با طهارت روح اقامه می‌کرده است.
.
چنین روح ملکوتی هم در زمان حیات و هم بعد از ارتحال، امام متقیان است.الآن باید از فیض و فوض آن بزرگوار بهره جست و از روح متعالی او استمداد کرد.
.
جبهه‌های مقاومت:
حضرت آیت‌الله بهجت نه تنها از اَخبار داخلی و تحوّلات آن آگاه بودند و بعضاً توصیه‌هایی به حضرت امام خمینی و حضرت امام خامنه‌ای مدظله و کارگزاران نظام داشتند، از اَخبار خارجی و تحولات در کشورهای اسلامی و جبهه‌های مقاومت، نظیر حزب الله لبنان نیز مطلع بوده و هدایت‌ها و دستورالعمل‌های اخلاقی و مژده‌ها و نویدهایی برای آنها داشتند.
.
دبیر کل حزب الله لبنان حفظه الله در گفتگوی با شبکه‌ی «المنار» پرده از جلوه‌هایی از این حقیقت برداشته و فرموده:
از جمله دستورالعمل‌های اخلاقی ایشان به مسئولان حزب الله لبنان این بود که فرمودند:
«به آنچه که می‌دانید عمل کنید، از گناه دوری کنید، در اول وقت نماز به جا بیاورید و ذکر صلوات را زیاد بر زبان بیاورید و بسیار استغفار کنید»
سپس ایشان فرمودند: «مسئولان اصلی حزب الله همگی‌شان هرگاه فرصتی فراهم می‌شد، خدمت ایشان می‌رسیدند و در دیدارهایمان با آیت الله بهجت گزارشی مختصر درباره‌ی اوضاع لبنان و وضعیت مردم مؤمن این کشور به ایشان می‌دادیم.
چند ماه قبل از شروع جنگ سی و سه روزه توسط یکی از طلاب لبنانی به بنده توصیه فرمودند که:
«از حالا به بعد این دعا را همیشه بخوان که آن دعا این بود:
«اَللَّهُمَّ اجْعَلْنی فی دِرْعِکَ الْـحَصینَة الَّتی تَجْعَلُ فیها مَنْ تُرید»؛ سه بار در صبح و سه بار در شب؛ و از طریق واسطه‌ای پیغام دادند که:
«مطمئن باشید در این جنگ پیروز خواهید شد».
نکته:
اینگونه کتاب‌ها باید به صورت بالینی باشد، یعنی در هر شب چند کلمه‌ای از آن مطالعه شود و با تدبر و تفکر در آن، همانند غذای جسمانی هضم شود و نقص‌ها و ضعف‌های روحی و معنوی و معرفتی برطرف گردد تا به مرور زمان، با معارف توحیدی و حقایق فطری آشنا شده و دلِ غبار گرفته‌امان تلطیف شود و به تدریج رنگ خدایی به خود بگیرد که ﴿وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً﴾ .
مناسب است طالبان قرب الهی خصوصاً مشتاقان سیر و سلوک عرفانی، در خانه و مجالس و محافل خود، با این کلمات انس بگیرند و در ترویج آنها بکوشند و از کوثر ناب عرفان حقیقی، جام وجودی خود را لبریز ساخته و کویر تفدیده‌ی جان خویش را سیراب کرده و بر صفا و جلای آن بیفزایند و از افتادن به دام عرفان‌های کاذب و پوچی که در ظرف‌های بلورین و در بسته‌بندی‌های جذاب عرضه می‌شود و عارف‌نمایانی که مریدبازی و دکان‌داری، هدف اصلی و مقصد نهایی آنها می‌باشد، خود و دیگران را در سلامت و امنیت قرار دهند.
جهت تهیه و سفارش خرید کتاب " شط شراب " بر روی نشانه زیر ضربه بزنید.
